Iedereen kan Schilderen is misschien wel mijn meest favoriete boek van dit jaar. Heel speciaal, want: geschreven door een Nederlander. Hoe graag ik het ook wil zeggen, Nederlandse literatuur ervaar ik niet echt als geweldig interessant. De mooie woorden van Emma Curvers daarentegen wel: she’s bringing (Dutch) literature back…
Hier gaat Iedereen kan schilderen over
Iris Kostons heeft een vader, moeder en een zus. Een gezin van vier. Een even aantal. Terwijl het evenwicht niet heel erg goed verdeeld is in huize Kostons. Vader lijdt namelijk aan allerlei gekke dingen. In de achterflap-tekst van het boek wordt dit mooi verwoord: vader lijdt aan heel wat en Iris, moeder en zus lijden aan hem. In Iedereen kan schilderen lees je hoe het leven van zo’n gezin eruitziet tijdens de feestdagen. Want deze dagen lopen nooit zoals gepland. Helemaal niet als je wordt achtergelaten bij een tankstation langs de snelweg. Zonder geld.
Yay or nay?
Tragische verhaallijnen zijn interessanter om te lezen. Wie wil nou lezen hoe iemand 24 uur per dag, zeven dagen per week ontzettend gelukkig is? Alles mee heeft zitten? Niks aan het handje? Iedereen kan Schilderen is ook tragisch. Hartstikke interessant. Wat het nog interessanter maakt (hoe vaak kun je interessant zeggen, zeg!) is hoe Emma Curvers de tragiek omtovert in iets waar je om moet lachen. De tragische gebeurtenissen in dit boek gaan hand in hand samen met een lach. Interessant, toch?
Het maakt niet uit wat voor gezin je komt, elk huisje heeft z’n kruisje. Iedereen kan Schilderen is de vertaling van de kruisjes uit ieders gezin. En waarschijnlijk zonder dat Emma het door heeft geeft ze wijze lessen over het volwassen worden en wat voor invloed je ouders hier op hebben. Iedereen kan Schilderen is een coming of age story waar ik onbewust jaren op heb gewacht.
Iedereen kan Schilderen – Atlas Contact – Paperback – €19,99 – ISBN 9789025443795
Benieuwd naar de andere boekrecensies? Klik hier
Klinkt veelbelovend! Had nog nooit eerder van deze schrijfster gehoord.
Dit boek is me al meerdere malen opgevallen in de boekhandel, maar eerlijk gezegd had ik door de titel en de cover nooit gedacht dat het ‘gewoon’ een leesboek zou zijn. Het klinkt een beetje als een ‘hoe word ik een schilder’-boek, haha.
De titel is wel misleidend. Ik had dit boek zelf nooit opgepikt. Ik ben nu wel nieuwsgierig :D
Ik begrijp je helemaal als je zegt dat je interesse voor Nederlandse literatuur minder groot is. Ik heb mezelf net voorgenomen om meer in eigen taal te lezen. Deze ziet er ook heel erg interessant uit. Bedankt voor de tip :-)
[…] Iris Kostons heeft een vader, moeder en een zus. Een gezin van vier. Een even aantal. Terwijl het evenwicht niet heel erg goed verdeeld is in huize Kostons. Vader lijdt namelijk aan allerlei gekke dingen. In de achterflap-tekst van het boek wordt dit mooi verwoord: vader lijdt aan heel wat en Iris, moeder en zus lijden aan hem. In Iedereen kan schilderen lees je hoe het leven van zo’n gezin eruitziet tijdens de feestdagen. Want deze dagen lopen nooit zoals gepland. Helemaal niet als je wordt achtergelaten bij een tankstation langs de snelweg. Zonder geld. Lees verder… […]
comment hier